پژوهشی در باره فارسی محاوره ای تهران

پژوهشی درباره فارسی محاوره ای تهران

چکیده ندارد.

پژوهشی در باره «ملتزم»

بررسی جامعه شناختی عبارات خطاب در فارسی گفتاری محاوره ای

شناخت این که افراد چگونه باب گفت وگو را باز می کنند یا چگونه همدیگر را خطاب می کنند موضوعی مهم در مطالعات جوامع به منظور ایجاد روابط اجتماعی بین افراد است. در این پژوهش رفتار خطاب در گونۀ گفتاری فارسی بررسی می شود. در این مطالعه، تحلیل داده های جمع آوری شده از 43 گویشور فارسی نشان داد که ده نوع اصطلاح خطاب در مکالمات روزمره استفاده می شود: اسامی شخصی، عناوین (القاب)، اسامی مذهبی، اصطلاحات شغلی،...

بررسی کاهش واکه ای در زبان فارسی محاوره ای

کاهش واکه ای فرایندی است که همواره در گفتار سریع محاوره ای، در هجاهای بدون تکیه صورت می گیرد و طی آن واکه های بدون تکیه تغییر یافته و به واکه های دیگر گرایش می یابند. کاهش واکه‎ای در زبان فارسی در برخی موارد عبارت است ازگرایش واکه ‎ها به سوی واکه‏های دیگر که در هجاهای بدون تکیه و گفتار سریع محاوره‎ای روی می‎دهد، به این نوع کاهش، کاهش واکه‏ای آوایی گویند. نوع دیگری از کاهش، تغییر و دگرگونی واکه ...

بررسی یک فرآیند صرفی-واجی در فارسی محاوره ای

در فارسی محاوره ای، چنانچه پس از کلماتِ چندهجاییِ مختوم به واکة پیشین نیم افراشته [e]، برخی واژه بست ها شامل واژه بستِ [-ro] و «پی بست های ضمیری» به کار روند، این واکة پایانی به واکة پیشین افتاده [a] تبدیل می شود. در این مقاله سعی داریم به توصیف و تبیینِ صرفی و واجی این فرآیند بپردازیم.

ساختار نحوی خود اصلاحی در محاوره زبان فارسی

«خود اصلاحی» (self-repair) فرایندی است که گوینده مشکلی را در «واحد ساختاری نوبت» خویش تشخیص می‌دهد و در صدد اصلاح آن برمی‌آید. اینکه چه مقدار به عقب برمی‌گردد تا اقدام به اصلاح کند، از زبانی به زبان دیگر متفاوت است. در این مقاله این سؤال مطرح است که آیا در عملکردهای خود اصلاحی محاوره‌ی زبان فارسی، ارتباطی بین سازه تحت ساخت و میزان قلمرو بازیابی (scope of recycling) وجود دارد. دادگان محاوره‌ی زب...